Τα λειωμυώματα του του κοιλιακού οισοφάγου και της οισοφαγο-γαστρικής συμβολής είναι σπάνιοι καλοήθεις όγκοι του οισοφάγου.
Αποτελούν λιγότερο από το 1% των νεοπλασμάτων του οισοφάγου. Σχεδόν τα 2/3 των καλοήθων νεοπλασμάτων είναι λειομυώματα. Τα άλλα είναι κυρίως πολύποδες και κύστεις.
Αντιπροσωπεύουν υπερπλασία των διαπλεκομένων δεσμίδων των λείων μυϊκών ινών η οποία είναι σαφώς περιγεγραμμένη από τον περιβάλλοντα ιστό με κάψα. Στο 5% των ασθενών είναι πολλαπλά. Η πλειονότητα των λειομυωμάτων ανακαλύπτεται τυχαίως κατά την διερεύνηση της δυσφαγίας. Η αιμορραγία συμβαίνει σπανίως, αλλά τυπικά παρατηρείται στο λειομυοσάρκωμα, το κακόηθες αντίστοιχο του όγκου. Η πιθανότητα για κακοήθη εξαλλαγή των λειομυωμάτων είναι εξαιρετικά μικρή.
Στο περιφερικό τμήμα του οισοφάγου τα λειομυώματα μπορούν να φτάσουν σε μεγάλο μέγεθος και μπορούν να επεκταθούν στην καρδία του στομάχου. Το μέσο μέγεθος του όγκου μεταξύ των συμπτωματικών και ασυμπτωματικών ασθενών είναι συνήθως από 0,4 cm έως 5,2 cm αντίστοιχα. Σε συμπτωματικούς ασθενείς το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η δυσφαγία σε ποσοστό 70%.
Η διάγνωση του λειομυώματος οισοφάγου τίθεται ενδοσκοπικά, υπερηχοτομογραφικά και με την βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας. Εφ’ οσον τεθεί η διάγνωση του λειομυώματος πρέπει να αφαιρείται.
Συνήθως οι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν χειρουργικά τα λειομυώματα, παρα μόνο εάν μεγαλώσουν πολύ και προκαλούν έντονη δυσκαταποσία. Ένας από τους λόγους ήταν ότι με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, η μετεγχειρητική ανάρρωση ήταν μακρά.
Ο Χειρουργός Μιχάλης Γενίτσαρης εφάρμοσε πρώτος στη Βόρεια Ελλάδα και με άριστα αποτελέσματα τη λαπαροσκοπική αφαίρεση λειωμυώματος του οισοφάγου.
Για τη διενέργεια της επέμβασης συνεκτιμούνται το μέγεθος και η θέση του όγκου, τα συμπτώματα, η γενική κατάστασή του ασθενούς και οι συνυπάρχουσες παθήσεις. Οι ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση των όγκων αυτών είναι συμπτώματα που δεν υποχωρούν (δυσκαταποσία) και αύξηση του μεγέθους του όγκου.
Η λαπαροσκοπική επέμβαση εφ’ όσον υπάρχει έμπειρη χειρουργική ομάδα, περιλαμβάνει λαπαροσκοπική αφαίρεση του λειομυώματος και θολοπλαστική κατά Nissen λόγω διατομής του ορομυΙκού τοιχώματος και κατάργηση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα (ΚΟΣ).
Με τη λαπαροσκοπική χειρουργική, η επέμβαση γίνεται χωρίς τραυματισμό του βλεννογόνου. Εάν η λαπαροσκοπική επέμβαση δεν είναι εφικτή, διενεργείται ανοικτή χειρουργική επέμβαση με θωρακοτομή ή λαπαροτομία.
Η διάρκεια του χειρουργείου είναι περίπου 1 ώρα, η κινητοποίηση του ασθενούς είναι άμεση, η νοσηλεία στην κλινική είναι μίας ημέρας, η επιστροφή στην εργασία είναι σε τρεις ημέρες και η πλήρης επιστροφή στις διατροφικές και κοινωνικές δραστηριότητες, σε μία εβδομάδα.
