Ως κοιλιοκήλη χαρακτηρίζεται κάθε κήλη που εμφανίζεται στο κοιλιακό τοίχωμα. Τέτοιες κήλες είναι η ομφαλοκήλη, η επιγαστρική κήλη και η μετεγχειρητική κήλη.
Η κοιλιοκήλη δημιουργείται από αδυναμία των κοιλιακών μυών λόγω παχυσαρκίας ή έντονων μεταβολών βάρους, λόγω πολλών τοκετών, λόγω βαριάς χειρονακτικής εργασίας ή άρσης βαρών, λόγω έντονου βήχα ή δυσκολιότητας, λόγω ηλικίας ή μετά από επέμβαση στην κοιλιά.
Στις κοιλιοκήλες, λόγω χαλάρωσης των κοιλιακών τοιχωμάτων σε κάποιο σημείο, δημιουργείται σταδιακά ένα στόμιο που μεγαλώνει και μετατρέπεται σε σάκο, στον οποίο εισέρχονται λίπος, παχύ ή λεπτό έντερο ή και άλλα όργανα της κοιλιακής χώρας.
Τότε δημιουργείται ορατό και ψηλαφητό εξόγκωμα και πόνος που εντείνεται κατά την άρση βάρους, σε απότομες κινήσεις κ.α
Η χειρουργική αποκατάσταση της κήλης αποτελεί τη μόνη λύση προκειμένου να αποφευχθεί η περίσφιξη, η νέκρωση του εντέρου, που αποτελούν επικίνδυνες καταστάσεις.
Η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση δεν αποκλείεται λόγω του μεγέθους ή της θέσης της κήλης, με ή χωρίς τη χρήση ειδικού πλέγματος. Ωστόσο η σύγχρονη αντιμετώπιση είναι η λαπαροσκοπική χειρουργική με τοποθέτηση ειδικών πλεγμάτων για την ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων και τη μη επανεμφάνιση της κήλης.
Η λαπαροσκοπική χειρουργική σχεδόν εξαλείφει την πιθανότητα υποτροπής και μειώνει σημαντικά τον μετεγχειρητικό πόνο. Η παραμονή στην κλινική είναι 24 ωρών και η επιστροφή στην καθημερινότητα πολύ ταχύτερη.
