Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι συνήθως 4 και μπορούν σπάνια να φτάσουν έως 6 αδένες μεγέθους μπιζελιού που εφάπτονται με τον θυρεοειδή αδένα από την πίσω πλευρά.
Ο ρόλος τους στον οργανισμό είναι με την ορμόνη που παράγουν και ονομάζεται παραθορμόνη, να ρυθμίζουν τη σωστή διαχείριση του ασβεστίου στον οργανισμό.
Ο καρκίνος του παραθυρεοειδούς αδένα είναι σπάνιος (δεν ξεπερνάει το 2%) και εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μέσης ηλικίας ( 40-55 ετών). Η έγκαιρη διάγνωση και η χειρουργική αντιμετώπιση από έμπειρο χειρουργό, είναι σωτήρια για τον ασθενή.
Τα συμπτώματα της πάθησης είναι κοινά με αυτά του καλοήθους αδενώματος καθώς και οι αντίστοιχες επιπτώσεις στη λειτουργία του οργανισμού.
Η διάγνωση προκύπτει από εξειδικευμένες αιματολογικές εξετάσεις, υπέρηχο, αξονική και μαγνητική τομογραφία, καθώς και σπινθηρογράφημα τραχήλου που θα επιβεβαιώσουν όχι μόνο τον υπερθυρεοειδισμό, το είδος της πάθησης αλλά και τον αριθμών των πασχόντων αδένων.
Η επέμβαση γίνεται με ανοιχτό χειρουργείο και γενική νάρκωση. Κατ΄ αρχήν αφαιρούνται οι δύο ομόπλευροι παραθυρεοειδείς αδένες και ο σύστοιχος θυρεοειδικός λοβός. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης διενεργείται ταχεία βιοψία και εφόσον ανευρεθούν καρκινικά κύτταρα ή διαπιστωθεί από τον έμπειρο γενικό χειρουργό ότι υπάρχει καθολική διήθηση του θυρεοειδούς ή του παλίνδρομου νεύρου, αφαιρούνται και αυτά. Η έγκαιρη αντιμετώπιση σώζει από τον κίνδυνο μεταστάσεων. Εάν υπάρξουν μεταστάσεις μπορεί να πρέπει να πραγματοποιηθεί νέα επέμβαση και λεφαδενικός καθαρισμός.
