Εθνικής Αμύνης 32Α, Θεσσαλονίκη

Ελκώδης κολίτιδα – Αντιμετώπιση

Η ελκώδης κολίτιδα αποτελεί ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νόσο του Εντέρου (ΙΦΝΕ), δηλαδή είναι αγνώστου αιτιολογίας και εκδηλώνεται κυρίως σε νέα άτομα με προτίμηση στις γυναίκες, τα οποία είναι γενετικά ευαίσθητα άτομα λόγω αλληλεπίδρασης περιβαλλοντικών, ανοσολογικών και βακτηριακών παραγόντων.

Η ελκώδης κολίτιδα εμφανίζεται αποκλειστικά στο παχύ έντερο  ως αυτοάνοση αντίδραση του οργανισμού που σταδιακά καταστρέφει το τοίχωμα του εντέρου. Τα συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος στην κοιλιά μαζί με διάρροια με αίμα και βλέννη στα κόπρανα που εξασθενώντας μετατρέπονται σε μαλακές κενώσεις. Προκαλεί επίσης αδυναμία, μεγάλη απώλεια βάρους και αναιμία. Σε βαριές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσει διάτρηση του παχέος εντέρου, οξεία διάταση του παχέος εντέρου (τοξικό μεγάκολο), συνεχή αιμορραγία  που και στις τρεις περιπτώσεις απαιτείται επειγόντως χειρουργείο.

Η χρόνια κολίτιδα μπορεί να προκαλέσει επίσης στένωση του παχέος εντέρου, φλεγμονώδεις πολύποδες, ραγάδα πρωκτού, περιεδρικά αποστήματα και συρίγγια, ορθοκολπικά συρίγγια, καρκίνο του παχέος εντέρου και ορθού λόγω συνεχούς φλεγμονής.

Η ελκώδης κολίτιδα αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά και με οδηγίες διατροφής που συμβάλλουν στον έλεγχο της νόσου, ωστόσο, δεν θεραπεύεται και εάν δημιουργήσει επιπλοκές, αντιμετωπίζεται χειρουργικά και μάλιστα λαπαροσκοπικά.

Αναλόγως του κάθε ασθενούς, ο έμπειρος λαπαροσκόπος χειρουργός μπορεί να διενεργήσει υφολική κολεκτομή με ειλεοστομία και διατήρηση του κολοβώματος του ορθού για την επανασύνδεση του εντέρου σε νέα επέμβαση, ή με ειλεορθική αναστόμωση, ή με τη δημιουργία μιας ληκύθου. Επίσης, με πρωκτοκολεκτομή και δημιουργία μόνιμης ειλεοστομίας.